برای رسیدن به فردا امروز ایمن کار کنید
ازحوادثگذشتهپند بگیرید و از تکرار آن جلوگیری کنید
دیگران را از وجود خطر آگاه سازید
موفقیت در ایمنی به همکاری همه ما بستگی دارد
روز خوش ,روز بدون حادثه است
ایمن فکر کنید وایمن عمل کنید
عوامل خطر آفرین را از سر راه خود بردارید
تولید بدون حادثه هدف همه ما
ایمنی یک حس است آن را به دیگر حواس خود بیفزایید
خطر در کمین است همواره ودر همه جا مراقب باشیم
روابط دوستانه در محیط کار موجب سلامت روان است
برای انجام هرکاری راهی بی خطر وجود دارد
ضبط و ربط در محیط کار الفبای ایمنی است
پوششهای ایمنی محافظ جان شماست
سهل انگاری و بی دقتی از عوامل بروز حادثه است
دقت واحتیاط در کار شرط عقل است
غرور + بی دقتی = حادثه
از وسایل استحفاظی بطور صحیح استفاده نمایید
شرایط نا ایمن را گزارش کنید
بی دقتی و سهلانگاری = حادثه
حوادث قابل پیشگیری هستند
ایمنی را به همدیگر یادآور شوید
خطرات محیط کار خود را بشناسید
از حوادث گذشته پند بگیرید
توجه به مقررات ایمنی و بهداشت موجب
کنترل خطر وکاهش حوادث میشود.
ایمنی یعنی زندگی
به کاربردن صحیح وسایل حفاظت فردی ضامن سلامتی شماست
نظم وترتیب در محیط کار, الفبای ایمنی است
رعایت نکات ایمنی ضامن سلامتی شماست
خود را در مقابل خطرات مجهز کنید.
برای شناخت علمی حوادث ناشی از کار و تجزیه و تحلیل بروز آن و سرانجام تدوین اصول پیشگیری در سطح کارخانجات و در مقیاس ملی باید حوادث را طبقهبندی نمود. مشهورترین طبقهبندیها که در بیانیه دهمین کنفرانس جهانی آمارشناسان کار توصیه شده است عبارتند از:
الف) طبقهبندی براساس انواع فعالیت اقتصادی:
ب) طبقهبندی براساس نوع حادثه: در این طبقهبندی انواع وقایعی که مستقیماً سبب آسیبدیدگی میشوند به 9 دسته به شرح زیر تقسیم میشود:
1ـ سقوط اشخاص
2ـ سقوط اشیاء
3ـ راه رفتن، تصادم با اشیاء(به استثنای سقوط اشیاء):
4ـ گیر کردن و قرارگرفتن بین اشیاء:
5ـ کارهای سنگین و تلاش بیش از حد یا انجام حرکات افراطی و نادرست:
6ـ برخورد یا ارتباط با حرارت غیرمتعارف:
7ـ برقگرفتگی
8ـ برخورد یا ارتباط با مواد یا پرتوهای زیانآور:
9ـ سایر انواع حادثه که در جای دیگر طبقهبندی نشده است و حوادثی که درباره آنها اطلاعاتی در دست نیست:
ج) طبقه بندی براساس عامل(مادی) حادثه
در این طبقه بندی عامل حادثه که منظور عامل مادی است به 6 دسته به شرح زیر تقسیم میشوند:
1ـ ماشینها:
2ـ وسایل حمل و نقل و بالابرنده:
3ـ سایر وسایل:
4ـ مواد، عناصر و پرتوها:
5ـ محیط کار:
6ـ سایر عوامل:
د) طبقهبندی حادثه براساس ماهیت آسیبدیدگی
طبقهبندی زیر برای ماهیت آسیبدیدگی توسط دهمین کنفرانس جهانی آمارشناسان توصیه شده است و کاربرد آن فقط در مورد حوادث ناشی از کار بوده و قابل استفاده در بیماریهای ناشی از کار نمیباشد.
1ـ شکستگیها
2ـ در رفتگیها
3ـ کوفتگیهای مفصلی و ضربدیدگیها
4ـ صدمات و آسیبدیدگیهای داخلی
5ـ قطع عضو و از دست دادن عضو
6ـ سایر زخمها
7ـ آسیبدیدگیهای سطحی
8ـ کوفتگیها و لهشدگیها
9ـ سوختگیها
10ـ مسمومیتهای حاد
11ـ اثرات هوا روشنایی و شرایط مرتبط با آن.
12ـ خفگی
13ـ برق گرفتگی
14ـ اثرات پرتوها
15ـ آسیبدیدگیهای متعدد
16ـ سایر آسیبدیدگیها
ه) طبقهبندی براساس محل آسیبدیدگی در بدن
و) طبقهبندی براساس میزان از کارافتادگی
ح) سایر ضوابط طبقهبندی
ساختارسازمان ایزو
سازمان ایزو در راس دارای یک مجمع میباشد که در اجلاس های سالانه، تمام تصمیمات استراتژیک را اتخاذ مینماید. در این ساختار یک شورا وجود دارد که هر سه سال یکبار با رأیگیری از اعضای سازمان ایزو، 18 عضو را انتخاب مینماید. شورای ایزو مسئولیت سیاست گذاری های کلان سازمان را بر عهده دارد. دبیرخانه کل و هیأت مدیره فنی، کمیتههای پشتیبانی شورا، کمیتههای سیاستگذار، و گروههای مشاوره ای موقت زیر نظر شورا فعالیت می نمایند. دبیر خانه کل نیز مسؤولیت ارائه خدمات به کمیتههای فنی و فرعی و پایش کمیتهها را به عهده دارد.
کمیته فنی: گروهی فنی است که در زمینههای خاص مسؤولیت برنامهریزی و پایش استانداردها را بر عهده دارد. کارهای فنی و استانداردسازی در سازمان ایزو در هرم زیر انجام می شود: هر کمیته فنی دارای تعدادی زیر کمیته (SC) و گروه کاری (WG) است که هر کدام از آنها مسؤول استانداردسازی در مورد موضوعات مرتبط به کمیته فنی است و دارای دبیرخانههای جدا میباشند و مسؤولیت آنها به یکی از اعضای فعال در هر TC سپرده میشود
.
آشنایی با سازمان ایزو
تاریخچه
استاندارد سازی بین المللی برای اولین بار در زمینه فناوری الکترونیکی انجام شد. در سال 1926 میلادی انجمن بین المللی استاندارد سازی با فعالیت استاندارد سازی در سایر زمینهها شروع به کار کرد. در سال 1946 نمایندگان 25 کشور جهان در لندن جلسه ای تشکیل دادند و سازمان جدیدی با هدف همکاری های بین المللی و یکسان سازی استانداردهای صنعتی، تاسیس نمودند. در سال 1947، فعالیت رسمی این سازمان آغاز شد که پایگاه اصلی آن در شهر ژنو واقع در سوئیس میباشد.
ضرورت تأسیس سازمان ISO
• توسعه دانش فنی و ظرفیت های فناوری
• ایجاد یک زبان واحد میان تولید کنندگان و مصرف کنندگان
• تسهیل در تجارت و انتقال فناوری
• طرح نیازهای فنی صنعت
اهداف اصلی سازمان ایزو در تدوین استانداردهای بین المللی
• تسهیل تجارت بین المللی
• کیفیت ، ایمنی و امنیت ، حمایت از مشتری و حفاظت از محیط زیست
• توسعه بهینه فناوریها.
استاندارد کردن و استاندارد از پایه های علم و فناوری است که در پیشرفت صنعت و اقتصاد نقشی به سزا دارد و باید در جهت افزایش سطح کیفیت ها تلاش کرد تا به فناوری پیشرفته تولید هر محصول نایل آمد. اغلب چنین می پندارند که استاندارد فقط برای حفظ منافع مصرف کننده است. البته این نظر تا حدی صحیح است و استاندارد به نیازهای فردی و اقتصادی مصرف کنندگان توجه دارد، اما استحکام صنعت و فناوری را نیز در نظر دارد و می توان گفت که سود حاصل از رعایت استاندارد برای تولیدکنندگان بیش از مصرف کنندگان است، زیرا صرفه جویی های حاصل از کاهش انواع قطعات و مواد اولیه غیر ضروری و ضایعات، به قدری چشمگیر است که هر گونه سرمایه گذاری در زمینه استاندارد سازی فرآورده ها و خدمات را برای صاحبان صنایع موجه می سازد، به طوری که آنان در اندک زمان می توانند نتایج محسوس آن را به صورت مبالغ ذخیره شده مشاهده کنند.
با اجرای درست قوانین و مقررات استاندارد هزینه های انبارداری و ساخت ابزار و ماشین آلات کاهش می یابد، فرایند تولید منظم می شود، آرایش عملکرد کارخانه ها به نحو متعادلی تنظیم می گردد، نگهداری اسناد، نقشه ها و طرح های مربوط به تولید محصولات طبق یک نظام دقیق بازیابی سریع، طبقه بندی و بایگانی می شود، همکاری میان واحدهای گوناگون هر سازمان یا کارخانه برای پیشبرد فرآیند تولید میسر می شود، تفاهم کارکنان در مسائل فنی تحقق می پذیرد و سرانجام با تولید کالای کیفیت دار و بسته بندی مطلوب، رضایت مصرف کنندگان نیز جلب می شود و به این ترتیب استاندارد شالوده استواری را برای پیشرفت و توسعه صنعت و اقتصاد فراهم می سازد. در جهان صنعتی امروز همه چیز دست تحول است در این عرصه استانداردهای جدیدی که به مدیریت کیفیت موسوم است فقط به نتیجه محصول نهایی بسنده نمی کند، بلکه یک خط تولید را از ابتدا تا انتها زیر نظر می گیرد. این مدیریت برنامه ریز و هدفمند زندگی و پویایی را به بخش های سازمانی هدیه می دهد. سرمایه گذاری در جهت بهبود کیفیت کالاهای تولیدی برای پاسخ گویی به نیازهای مصرف کنندگان داخلی و راهیابی کالاها به بازارهای جهانی و کاهش واردات، مهمترین اصل در خط مشی توسعه اقتصادی است هر کشور در حال توسعه که افزایش و بهبود ظرافت صنعتی را در رأس برنامه های خود قرار داده باشد، در می یابد که استاندارد نمودن شاخص های تولید و خدمات و همچنین سنجش و کنترل کیفیت محصولات از جمله نکات اصلی در برنامه های توسعه است.
استانداردهای ایزو چگونه به جامعه سود می رسانند؟